วรรณกรรม ร้อยกรอง 
คือ วรรณกรรมที่การเขียนมีการบังคับรูปแบบด้วยฉันทลักษณ์ต่างๆ เช่น บังคับคณะ บังคับคำ และแบบแผนการส่งสัมผัสต่าง ๆ บางครั้งเรียกงานเขียนประเภทนี้ว่า กวีนิพนธ์ หรือ คำประพันธ์ เช่น โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย ลิลิต เป็นต้น นอกจากนี้วรรณกรรมร้อยกรองยังแบ่งเป็นชนิดย่อย ๆ ดังนี้
วรรณกรรมประเภทบรรยาย (Narrative) คือ วรรณกรรมร้อยกรองที่มีโครงเรื่อง ตัวละคร และเหตุการณ์ต่าง ๆ ผูกเป็นเรื่องราวต่อเนื่องกันไป เช่น ขุนช้างขุนแผน พระอภัยมณี อิเหนา เป็นต้น
วรรณกรรมประเภทพรรณา หรือ รำพึงรำพัน ( Descriptive or Lyrical) มักเป็นบทร้อยกรองที่ผู้แต่งมุ่งแสดงอารมณ์ส่วนตัวอย่างใดอย่างหนึ่ง ไม่มีโครงเรื่อง เช่น นิราศ และเพลงยาว เป็นต้น (ประทีป เหมือนนิล . 2519 : 22-23.)
วรรณกรรมประเภทบทละคร (Dramatic) เป็นบทร้อยกรองสำหรับการอ่านและใช้เป็นบทสำหรับการแสดงด้วย เช่น บทพากย์โขน บทละครร้อง บทละครรำ เป็นต้น
ต้องอ่าน…………จึงจะรู้ OK ป๊ะ
…คลิ๊กเลย…
http://www.thaigoodview.com/library/contest2552/type2/thai04/07/analyze_2.html
การอ่านจับใจความและคิดวิเคระห์
http://www.google.co.th/url?sa=t&source=web&cd=1&ved=0CBcQFjAA&url=http%3A%2F%2Fcdn.gotoknow.org%2Fassets%2Fmedia%2Ffiles%2F000%2F028%2F789%2Foriginal_110980-4-9-present1.ppt%3F1285419589&ei=0PBRTfjrGIHCcfDNmYEH&usg=AFQjCNEK69m8Y5S4XdbNxa_1SJY4GrEbww&sig2=JvpOdd2HsIl0A-iKY5BJSg
แบบฝึกหัดการอ่านและพิจารณาวรรณกรรม
ระบบ e-Learning ลองทำกันดูน่ะ
เรื่อง….การอ่านและพิจารณาวรรณกรรม
“ วรรณกรรม ” และ “ วรรณคดี ” เป็นคำที่แปลมาจากคำว่า Literature ในภาษาอังกฤษ
มีความหมายทั้งอย่างกว้างและอย่างแคบดังนี้ “ วรรณคดีในความหมายกว้าง คือ เอกสาร
ที่กล่าวแสดงความรู้สึก ความคิด ความรู้สึกของมนุษย์โดยใช้ภาษาเป็นสื่อกลาง ส่วน
วรรณคดีในความหมายแคบ หมายถึง เรื่องความวิจิตรบรรจง ทวงทำนองในการแต่ง
และผลทางอารมณ์ของผู้อ่าน
การแบ่งประเภทวรรณกรรมตามลักษณะคำประพันธ์
1. ร้อยแก้ว หมายถึง บทประพันธ์ที่เขียนขึ้นในรูปความเรียง กล่าวคือไม่มีการกำหนด
จำนวนคำในวรรค ตำแหน่งสัมผัส เสียงสูงต่ำ หรือหนักเบาใด ๆ
2. ร้อยกรอง หมายถึง บทประพันธ์ที่เขียนขึ้นตามลักษณะบังคับฉันทลักษณ์ มีการกำหนด
จำนวนคำในวรรค การส่งรับสัมผัส กำหนดเสียงสูงต่ำ
การแบ่งประเภทวรรณกรรมตามลักษณะเนื้อหา
1. สารคดี คือ วรรณกรรมที่มีเนื้อหาเป็นเท็จจริง ผู้แต่งมุ่งเสนอความรู้หรือข้อเท็จจริง เพื่อพัฒนา
ความรู้ ความคิดและสติปัญญาแก่ผู้อ่าน แต่มิใช่เสนอในรูปแบบตำรา หากใช้วิธีนำเสนอที่ให้ผู้อ่าน
ได้รับทั้งความรู้และความบันเทิงด้วย
สารคดีอาจแบ่งย่อย ๆ ได้ดังนี้
1.1 สารคดีวิชาการ เป็นข้อเขียนที่ให้ความรู้สำหรับคนทั่วไปไม่ลึกซึ้งเหมือนตำรสวิชาการ
1.2 สารคดีการท่องเที่ยว เป็นข้อเขียนที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับแหล่งท่องเที่ยวทั้งในและนอกประเทศ
1.3 สารคดีแนวประวัติ สารคดีแนวประวัติเป็นคำเรียกชื่อรวม ๆ ของสารคดีที่เสนอเรื่องเกี่ยว
กับความเป็นไปของคน สถานที่ หรือสิ่งหนึ่งสิ่งใด สารคดีแนวประวัติที่เขียนเรื่องโดยเจ้าของเรื่อง
เองอาจเรียกเป็นคำศัพท์เฉพาะว่า อัตชีวประวัติ แต่ถ้าคนอื่นเป็นผู้เขียนเรียก ชีวประวัติ
งานทั้งสองลักษณะนี้มีทั้งตีพิมพ์เป็นเล่มหรือเป็นตอน ๆ ในวารสารและนิตยสาร
1.4 สารคดีแนะนำ เป็นข้อเขียนซึ่งผู้เขียนต้องการชี้แนะ แนะนำให้ทำหรือปฏิบัติ มีลักษณะ
เป็นคู่มือที่บอกขั้นตอนหรือวิธีการที่นำไปปฏิบัติได้อย่างดี
2. บันเทิงคดี คือ งานเขียนที่มุ่งให้ความบันเทิงแก่ผู้อ่านเป็นสำคัญ ผู้เขียนจะผูกเป็นเรื่องราว มีตัวละคร ฉาก และเหตุการณ์ต่าง ๆ เพื่อมุ่งประเทืองอารมณ์แก่ผู้อ่าน บางเรื่องอาจ แฝงความรู้และคุณค่าทางจริยธรรมไว้ด้วย บันเทิงคดีอาจแบ่งประเภทย่อย ๆ ได้ดังนี้
2.1 เรื่องสั้น เป็นเรื่องเล่าขนาดสั้นแต่งเป็นร้อยแก้ว มีตัวละครน้อย มีเหตุการณ์หนึ่งถึงสองเหตุการณ์
2.2 นวนิยาย เป็นเรื่องเล่าขนาดยาวแต่งเป็นร้อยแก้ว มีตัวละครหลายตัว และมีการกล่าวถึงเหตุการณ์
ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับตัวละครนั้น ๆ โดยใช้บทสนทนา ฉาก บรรยากาศเป็นองค์ประกอบสำคัญ
2.3 บทละคร แบ่งเป็น 2 ประเภทใหญ่ ๆ คือ บทละครพูดและบทละครรำ
บทละครพูด เป็นบทที่แต่งขึ้นสำหรับให้ตัวละครเจรจากันตามบทบาทในเรื่อง มีทั้งที่เป็นร้อยกรอง
และร้อยแก้ว
ประเภทของวรรณกรรม
ประเภทของวรรณกรรม
เนื่องจาก วรรณคดี เป็นส่วนหนึ่งของวรรณกรรม ตามที่ได้กล่าวมาแล้ว แม้จะมีความแตกต่างบ้างก็ตาม แต่เมื่อกล่าวถึงประเภทของวรรณกรรม ก็จะกล่าวถึง ประเภทของวรรณคดีด้วยเช่นกัน ซึ่งได้มีผู้เขียนได้แบ่งประเภท ตามเกณฑ์และลักษณะต่าง ๆ มากมาย ซึ่งพอสรุปได้ดังนี้
1.) แบ่งตามลักษณะการประพันธ์ มี 2 ประเภท คือ
1. วรรณกรรมร้อยแก้ว
2. วรรณกรรมร้อยกรอง
Naymoo Tor 